จิตสรีรวิทยาเป็นวินัยที่ค่อนข้างใหม่ ในช่วงกลางทศวรรษ 1950 นักจิตวิทยาสรีรวิทยากลุ่มหนึ่งเริ่มเรียกตัวเองว่านักจิตวิทยาสรีรวิทยา อย่างไรก็ตาม อาชีพ หัวข้อของจิตวิทยาสรีรวิทยา - ปฏิสัมพันธ์ของจิตใจและร่างกาย - ได้รับการศึกษามานานหลายศตวรรษโดยผู้ที่ได้รับการฝึกฝนให้เป็นนักปรัชญา นักฟิสิกส์ แพทย์ นักสรีรวิทยา และล่าสุดคือนักจิตวิทยา จอห์น สเติร์น (1964) นิยามงานของจิตสรีรวิทยาว่า "งานวิจัยใด ๆ ที่ตัวแปรตาม (การตอบสนองของอาสาสมัคร) เป็นตัววัดทางสรีรวิทยา และตัวแปรอิสระ (ปัจจัยที่ควบคุมโดยผู้ทดลอง) เป็นพฤติกรรม"