บันทึกซากดึกดำบรรพ์เป็นหนังสือประวัติศาสตร์ของเราเกี่ยวกับสายพันธุ์ที่สูญพันธุ์ของโลก มันไม่ใช่บันทึกที่สมบูรณ์แบบ ในความเป็นจริงมันแย่มาก มันทั้งไม่สมบูรณ์และเก็บรักษาไว้ไม่ดี ราวกับว่ามีคนฉีกหนังสือ 1,000 หน้าจำนวน 950 หน้าออกมา และหมึกบนหน้าที่เหลือก็มีรอยเปื้อน ซากดึกดำบรรพ์จะถูกเก็บรักษาไว้ในสถานการณ์ที่บังเอิญที่สุดเท่านั้น ที่ซึ่งมีน้ำ วิวัฒนาการ เมื่อสิ่งมีชีวิตถูกฝังอย่างรวดเร็ว เมื่อมีออกซิเจนจำกัด เมื่อสิ่งมีชีวิตมีส่วนที่แข็งซึ่งไม่แตกหักง่าย ดังนั้นบันทึกฟอสซิลของเราจึงเป็นเพียงเศษเสี้ยวของเรื่องราวเท่านั้น แต่ถึงกระนั้นก็เป็นบันทึกที่เรามี และในบางกรณี เช่น ออสตราคอด ก็ค่อนข้างสะดวก