เซฟาโลพอดเป็นผู้คิดค้นนวัตกรรมมานานแล้ว โดยเริ่มเมื่อหลายร้อยล้านปีก่อน เมื่อพวกเขาคิดค้นเปลือกขึ้นมาใหม่ หอยชนิดอื่นๆ ได้พัฒนาเปลือก เช่น หอยทากและหอยกาบ เป็นต้น แต่ปลาหมึกปิดผนึกเปลือกของมัน (ไม่ว่าจะผ่านห้องหรือเนื้อเยื่อบาง ๆ ที่ทำงานเพื่อแทนที่น้ำด้วยก๊าซ) ทำให้เกิดการลอยตัวและช่วยให้เคลื่อนไหวได้เร็วขึ้น “กระสุนที่ลอยได้คือกุญแจสำคัญนวัตกรรมของ ปลาหมึก ” Staaf อธิบาย โดยวางมันไว้เหนือการแสดงแสงที่แพรวพราวและความสามารถทางกายภาพของพวกมัน "มันประกอบขึ้นเป็นการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดของร่างกายหอย โดยเปลี่ยนตัวคลานและตัวที่ไหลออกมาเป็นตัวลอยน้ำและว่ายน้ำได้" และในขณะที่คุณสมบัตินี้ยังคงอยู่ในหอยโข่งและสัตว์อื่นๆ อีกสองสามชนิดที่เหลืออยู่ ปลาหมึกที่ตามมาจะผลัดเปลือกในที่สุด นักล่าจำนวนมากอาศัยการระบุตำแหน่งด้วยเสียงสะท้อนเพื่อหาเหยื่อ และเสียงสะท้อนเหล่านั้นจะกระเด็นออกจากกระดองที่ใสเหมือนระฆัง ทำให้หาเหยื่อได้ง่ายขึ้น ในทางตรงกันข้าม สัตว์ที่มีเนื้อนุ่มกว่า เช่น ปลาหมึกยักษ์และปลาหมึก มักจะดูดซับเสียงสะท้อนเหล่านั้นหรืออย่างน้อยก็ปิดเสียงพวกมัน ทำให้ยากต่อการติดตามวาฬและโลมา