ฝน คือ หยดน้ำที่ควบแน่นจากไอน้ำในชั้นบรรยากาศแล้วตกลงมาตามแรงโน้มถ่วง ฝนเป็นองค์ประกอบหลักของวัฏจักรของน้ำและมีหน้าที่ในการกักเก็บน้ำจืดไว้บนโลก ให้น้ำสำหรับโรงไฟฟ้าพลังน้ำการ ให้น้ำพืชและสภาพที่เหมาะสมต่อระบบนิเวศ หลายประเภท สาเหตุหลักของการเกิดฝนคือความชื้นเคลื่อนตัวไปตามโซนสามมิติของอุณหภูมิและความแตกต่างของความชื้นที่เรียกว่าแนวปะทะอากาศ หากมีความชื้นเพียงพอและเคลื่อนที่ขึ้นด้านบน หยาดน้ำฟ้าจะตกลงมาจากเมฆพาความร้อน (เมฆที่มีการเคลื่อนที่ขึ้นในแนวดิ่งที่รุนแรง) เช่นคิวมูโลนิมบัส (เมฆฝนฟ้าคะนอง) ซึ่งสามารถรวมตัวกันเป็นแถบฝน แคบๆ ได้ ในพื้นที่ภูเขา อาจมี ฝน ตกชุกได้หากการไหลขึ้นเนินสูงสุดภายใน ด้าน ลมของภูมิประเทศที่ระดับความสูง ซึ่งบังคับให้อากาศชื้นควบแน่นและตกลงมาเป็นสายฝนตามด้านข้างของภูเขา บนลมด้านข้างของภูเขา ภูมิอากาศแบบทะเลทรายสามารถคงอยู่ได้เนื่องจากอากาศแห้งซึ่งเกิดจากการไหลลงสู่ที่ลาดชัน ซึ่งทำให้มวลอากาศร้อนและแห้ง การเคลื่อนตัวของร่องมรสุมหรือเขตบรรจบระหว่างเขตร้อนทำให้ฤดูฝนมาสู่ภูมิอากาศแบบสะวัน นา