เมื่อใช้สเปกโทรสโกปี เจ้าหน้าที่หน่วยเก็บกู้ระเบิดจะฉายแสงเลเซอร์ที่บรรจุภัณฑ์ จากนั้นเปรียบเทียบ "ลายเซ็นแสง" ที่สะท้อนออกมา ซึ่งเป็นลายนิ้วมือแบบออปติคอล กับไลบรารีของลายเซ็นที่รู้จักของสารประกอบทางเคมี เช่น ไนโตรกลีเซอรีน หากมีไนโตรอยู่ข้างใน มีโอกาสที่จะพบไนโตรบางส่วนในสารตกค้างของบรรจุภัณฑ์วิธีนี้นำเสนอสองปัญหา อย่างแรกคือระยะทาง วิธีการตรวจจับภัยคุกคามหลายวิธีกำหนดให้บุคคลหรือเครื่องตรวจจับอยู่ใกล้ระเบิด ทำให้สเปกโทรสโกปีเป็นอันตรายอย่างยิ่งประการที่สอง วิธีการเช่นสเปกโทรสโกปีซึ่งอาศัยแสงสะท้อนมักไม่ไวหรือเลือกเพียงพอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโลกแห่งความเป็นจริงที่ลายเซ็นทางเคมีอาจซ้อนทับกันหรือปนเปื้อน คิดว่าลายเซ็นแสงเป็นลายนิ้วมือ การจับลายนิ้วมือจากพื้นผิวที่สะอาดไม่ใช่เรื่องยากโดยเฉพาะ แต่ในชีวิตจริง พื้นผิวเป็นอะไรที่สะอาดหมดจด และฝุ่น คราบไขมัน หรือแม้กระทั่ง คราบหมึก อาจทำให้กระเป๋าเป้หรือถังอาหารกลางวันมีคราบสารเคมีต่างๆ