อาหารของมนุษย์มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในช่วงไม่กี่ศตวรรษที่ผ่านมา ทำให้มีรายงานการรับประทานอาหารที่มีโอเมก้า −6 เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับโอเมก้า 3 วิวัฒนาการอย่างรวดเร็วของอาหารมนุษย์ที่ห่างไกลจากอัตราส่วนโอเมกา-3 และโอเมกา-6 1:1 เช่น ในช่วงการปฏิวัติเกษตรกรรมยุคหินสันนิษฐานว่าเร็วเกินไปสำหรับมนุษย์ที่จะปรับให้เข้ากับโปรไฟล์ทางชีวภาพที่เชี่ยวชาญในการสร้างสมดุลของโอเมก้า- 3 และโอเมก้า-6 ในอัตราส่วน 1:1 เป็นที่เชื่อกันทั่วไปว่าเป็นสาเหตุที่อาหารสมัยใหม่มีความสัมพันธ์กับความผิดปกติของการอักเสบหลายอย่าง แม้ว่ากรดไขมันไม่อิ่มตัวเชิงซ้อน โอเมก้า3 อาจมีประโยชน์ในการป้องกันโรคหัวใจในมนุษย์ แต่ระดับของกรดไขมันไม่อิ่มตัวเชิงซ้อนโอเมก้า-6 (และดังนั้น อัตราส่วน) จึงไม่สำคัญ   ทั้งกรดไขมันโอเมกา-6 และโอเมกา-3 มีความจำเป็น มนุษย์ต้องบริโภคพวกมันในอาหาร โอเมก้า-6 และโอเมก้า-3 กรดไขมันไม่อิ่มตัวเชิงซ้อน 18 คาร์บอนแข่งขันกันเพื่อเอนไซม์เมตาบอลิซึมที่เหมือนกัน ดังนั้นอัตราส่วนของโอเมก้า-6:โอเมก้า-3 ของกรดไขมันที่กินเข้าไปจึงมีอิทธิพลอย่างมากต่ออัตราส่วนและอัตราการผลิตสารไอโคซานอยด์ ซึ่งเป็นกลุ่มของ ฮอร์โมนที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับ กระบวนการอักเสบและสภาวะสมดุลของร่างกาย ซึ่งรวมถึงพรอสตาแกลนดิน ลิวโคไตรอีนและทรอมบอกเซนและอื่นๆ การเปลี่ยนแปลงอัตราส่วนนี้สามารถเปลี่ยนสถานะการเผาผลาญและการอักเสบของร่างกาย