โปรตีนจากไวรัสที่สำคัญที่ผลิตโดยไข้หวัดใหญ่ A สามารถทำลายสารพันธุกรรมของเซลล์เจ้าบ้านได้

ไข้หวัดใหญ่ A เป็นหนึ่งในไวรัสไข้หวัดใหญ่ 2 ชนิดที่ก่อให้เกิดฤดูกาลไข้หวัดใหญ่ประจำปีที่มีค่าใช้จ่ายสูง และเป็นภัยคุกคามต่อมนุษย์และสัตว์อื่น ๆ อีกหลายชนิด นอกจากนี้ยังรับผิดชอบต่อโรคระบาดที่เกิดขึ้นเป็นครั้งคราว เช่นเดียวกับในปี 1918 สล็อต ที่คร่าชีวิตคนนับล้านและสร้างความหายนะแก่ระบบสาธารณสุขและสังคมในวงกว้าง

ไข้หวัดใหญ่ชนิด A ถูกระบุเป็นครั้งแรกว่าเป็นภัยคุกคามต่อสุขภาพเมื่อเกือบหนึ่งศตวรรษที่ผ่านมา แต่ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาเท่านั้นที่นักวิทยาศาสตร์สามารถระบุหนึ่งในโปรตีนหลักของไวรัสสำหรับการแทรกซึมเซลล์โฮสต์และลัดวงจรการป้องกันขณะนี้ ทีมนักวิจัยแห่งมหาวิทยาลัยวิสคอนซิน-เมดิสันได้ก้าวไปสู่การทำความเข้าใจว่าโปรตีนนั้นทำงานอย่างไร ด้วยการค้นพบใหม่ที่สวนทางกับภูมิปัญญาเดิม: พวกเขาพบว่าไวรัส เช่น ไข้หวัดใหญ่ A เข้าควบคุมเซลล์เจ้าบ้าน ในลักษณะที่ใกล้เคียงกับการโจมตีทางยุทธวิธีมากกว่าการใช้กำลังดุร้าย

โปรตีนดังกล่าวเรียกว่า PA-X มันรบกวนเซลล์โฮสต์โดยการย่อยสลาย RNA -; เซลล์สารพันธุกรรมจำเป็นต้องสร้างโปรตีนสำหรับวัตถุประสงค์ทุกประเภท รวมถึงการป้องกันไวรัสที่บุกรุกเข้ามา PA-X ทำการตัดต่อ RNA ของเซลล์โฮสต์หลายพันครั้ง ทำให้คู่มือพันธุกรรมของเซลล์แยกย่อยออกเป็นความยุ่งเหยิงที่อ่านไม่ออกแต่ไวรัสจำเป็นต้องปรับใช้โปรตีนนี้ในขณะเดียวกันก็ต้องมั่นใจว่า RNA ของพวกมันยังคงทำงานได้ นักวิทยาศาสตร์พยายามทำความเข้าใจว่าไวรัสไข้หวัดใหญ่ A เข้าควบคุมเซลล์เจ้าบ้านอย่างไรในขณะที่ลดความเสียหายต่อตัวมันเอง ลำดับความสำคัญที่แข่งขันกันเหล่านี้ทำให้เกิดความไม่แน่ใจขั้นพื้นฐานซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของการที่ไข้หวัดใหญ่ชนิด A สามารถยังคงเป็นภัยคุกคามต่อเนื่องตลอดหลายยุคหลายสมัย

Marta Gaglia รองศาสตราจารย์ด้านจุลชีววิทยาทางการแพทย์และภูมิคุ้มกันวิทยากล่าวว่า "และนั่นคือวิธีที่ไวรัสสามารถติดตั้งการโจมตีโดยการผ่าตัดสำหรับโฮสต์โดยไม่ทำให้การจำลองแบบของตัวเองยุ่งเหยิง" Marta Gaglia รองศาสตราจารย์ด้านจุลชีววิทยาการแพทย์และภูมิคุ้มกันวิทยากล่าว โดยอธิบายถึงกระบวนการที่ไวรัสจี้เซลล์โฮสต์เพื่อทำสำเนา ของตัวเอง Gaglia ซึ่งเป็นผู้นำการศึกษาได้เข้าร่วมคณะที่ UW–Madison"s Institute for Molecular Virology ในปี 2022Gaglia และเพื่อนร่วมงานของเธอใช้รูปแบบของการวิเคราะห์ทางพันธุกรรมที่เรียกว่าการจัดลำดับปริมาณงานสูงและการสร้างแบบจำลองทางสถิติขั้นสูงบางอย่าง เชื่อว่าพวกเขาได้ไขความลับอย่างน้อยส่วนหนึ่งที่ทำให้ PA-X สามารถย่อยสลาย RNA ของเซลล์โฮสต์โดยไม่สร้างความเสียหายต่อหลักประกันมากเกินไป

Gaglia กล่าวว่า "ปรากฎว่า PA-X มีความชื่นชอบอย่างมากสำหรับลำดับ RNA ที่เฉพาะเจาะจงมาก" Gaglia กล่าว

สิ่งสำคัญอย่างยิ่ง Gaglia และเพื่อนร่วมงานของเธอพบว่าลำดับ RNA ที่ PA-X มีแนวโน้มที่จะกำหนดเป้าหมายนั้นมีอยู่ทั่วไปในสารพันธุกรรมของมนุษย์และสัตว์อื่น ๆ ที่ติดเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ A แต่ไม่ค่อยเกิดขึ้นใน RNA ของไวรัส และในขณะที่เป้าหมายของโปรตีนไม่สมบูรณ์แบบ -; บางครั้งมันตัดผ่านลำดับ RNA ที่ไม่ใช่เป้าหมาย -; ดูเหมือนว่าจะดีพอที่จะทำหน้าที่ขัดขวางการทำงานของเซลล์โฮสต์ ผลการวิจัยมีรายละเอียดในเอกสารฉบับใหม่ที่ตีพิมพ์ในวารสารNature Microbiology เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน

Drug Discovery eBook รวบรวมบทสัมภาษณ์ บทความ และข่าวสารชั้นนำในปีที่แล้ว

ดาวน์โหลดฉบับล่าสุด

นอกเหนือจากการระบุลำดับ RNA เฉพาะที่เป้าหมายของ PA-X แล้ว การศึกษายังชี้ให้เห็นว่าไวรัสไข้หวัดใหญ่ A มีกลไกในการแยกความแตกต่างระหว่างลำดับ RNA ในสารพันธุกรรมของโฮสต์และตัวของมันเอง ปรากฏการณ์นี้เรียกว่าการจดจำตนเอง/การไม่รับรู้ตนเอง เป็นส่วนหนึ่งของการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันของโฮสต์ต่อเชื้อโรคที่บันทึกไว้อย่างดี แต่ยังไม่เคยพบในไวรัสมาก่อน"มันน่าสนใจที่เห็นว่าไวรัสได้ค้นพบวิธีที่จะทำเช่นนั้นได้ด้วยการพลิกสคริปต์" Gaglia กล่าวยังไม่ทราบเกี่ยวกับฟังก์ชันที่แม่นยำของ PA-X มากนัก Gaglia และเพื่อนร่วมงานของเธอกำลังพิจารณาว่าวิธีการปัจจุบันของพวกเขาสามารถจับตำแหน่งและจำนวนตำแหน่งในลำดับ RNA ที่ PA-X ทำการตัดได้อย่างเพียงพอหรือไม่ งานดังกล่าวเกี่ยวข้องกับการปรับแต่งแบบจำลองทางสถิติของกลุ่ม ซึ่งเป็นผลมาจากความร่วมมือกับคริสโตเฟอร์ ไรครอฟต์ สามีของ Gaglia ซึ่งเป็นศาสตราจารย์คณิตศาสตร์ UW-Madison

เราได้รวบรวมชุดข้อมูลเพิ่มเติมบางชุดที่เราหวังว่าจะใช้เพื่อปรับแต่งวิธีการ เพื่อให้เราสามารถทำให้โปรแกรมนี้เป็นโปรแกรมที่มีประสิทธิภาพมาก ซึ่งคนอื่นๆ สามารถใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลของพวกเขาได้เช่นกัน "Marta Gaglia, รองศาสตราจารย์, จุลชีววิทยาการแพทย์และวิทยาภูมิคุ้มกัน, มหาวิทยาลัยวิสคอนซิน-แมดิสันคำถามเปิดอีกข้อเกี่ยวกับ PA-X เกี่ยวข้องกับบทบาทในความรุนแรงของการติดเชื้อไข้หวัดใหญ่ การศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ A ที่มีโปรตีน PA-X ที่ออกฤทธิ์น้อยนั้นสัมพันธ์กับอาการที่รุนแรงกว่า แต่จนถึงขณะนี้ นักวิจัยยังไม่สามารถระบุลักษณะเด่นทางพันธุกรรมเฉพาะของโปรตีน PA-X ที่บ่งบอกว่าโปรตีนนั้นมีความว่องไวเพียงใด“โลกในอุดมคติที่เราอยากไปคือ: ถ้าคุณบอกลำดับให้ฉันดู ฉันอาจดูแล้วพูดว่า "นี่เป็นเวอร์ชันที่ใช้งานจริง" หรือ "นี่เป็นเวอร์ชันที่ใช้งานน้อย"" กล่าว กาเกลีย. "และในแง่ง่าย ๆ นั่นอาจบ่งชี้ว่าอาจเป็นสายพันธุ์ที่อันตรายกว่าหรือไม่"