แต่ยังไม่สามารถสรุปได้ว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศคุกคามจักจั่นอย่างไร (หรือหาก) เนื่องจากข้อมูลในอดีตไม่น่าเชื่อถือเท่าข้อมูลปัจจุบัน Cooley กล่าวว่าโดยพื้นฐานแล้วนักวิทยาศาสตร์ยังคงสร้างจุดเริ่มต้น “ดังนั้น หากเราต้องการพิจารณาว่าสิ่งเหล่านี้เป็นตัวบ่งชี้สุขภาพของป่า เราจะต้องดำเนินการตามกฎหมายเพื่อหาว่าปกติคืออะไร” เรียนรู้จากจักจั่น นักวิทยาศาสตร์กำลังมองหา จักจั่น เพื่อแก้ปัญหาที่มีขนาดเท่ามนุษย์ นั่นเป็นเพราะปีกที่สิ้นอายุขัยของจักจั่นถูกปกคลุมด้วยวิศวกรรมธรรมชาติอันมหัศจรรย์: เสานาโนขนาดจิ๋วที่สม่ำเสมอซึ่งขับไล่น้ำ ฆ่าแบคทีเรีย และทำความสะอาดตัวเอง ปีกฆ่าเชื้อโรคเป็นแรงบันดาลใจให้นักเคมีและวิศวกรที่ต้องการใช้ประโยชน์จากคุณสมบัติเหล่านี้ บางคนพยายามออกแบบเสานาโนเหล่านี้ให้เป็นพื้นผิวที่ปราศจากแสงสะท้อนและทำความสะอาดตัวเองได้สำหรับแผงเซลล์แสงอาทิตย์ คนอื่นๆ เช่นซูซาน เคลเลเฮอร์นักเคมีแห่งมหาวิทยาลัยคอลเลจดับลิน ต่างก็หลงใหลในพื้นผิวที่ต้านเชื้อแบคทีเรีย “การควบคุมพฤติกรรมของเซลล์ไม่เพียงแต่น่าสนใจเท่านั้น แต่ยังจำเป็นสำหรับวิทยาศาสตร์ชีวการแพทย์ด้วย” เคลเลเฮอร์กล่าว “ขั้นตอนต่อไปคือการแปลสิ่งที่เราเรียนรู้จากโลกธรรมชาติให้เป็นวัสดุที่สามารถปรับขนาดได้และผลิตได้”